σκαταιμία

η, Ν

ιατρ. μόλυνση τού αίματος από απορρόφηση σηπτικών στοιχείων τών περιττωμάτων που παραμένουν για πολύ στο παχύ έντερο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκατό + αίμα].